ایمپلنت دندان ازجمله پیشرفته‌ترین روش‌ها برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است. طول عمر ایمپلنت دندان نه تنها به جراجی و پایه تیتانیومی وابسته بوده بلکه به استفاده از چسب ایمپلنت دندان مناسب نیز بستگی خواهد داشت.
در حقیقت چسب دندان ایمپلنت به‌عنوان یکی از اجزای مهم در انجام مراحل ایمپلنت، امکان اتصال بین اباتمنت، تاج و سایر اجزا را فراهم می‌کند. ازاین‌رو انتخاب چسب مناسب می‌تواند روی دوام و عملکرد ایمپلنت تاثیر زیادی داشته باشد. در ادامه به این موضوع اشاره می‌کنیم که ایمپلنت دندان چقدر ماندگاری دارد و چسب روی طول عمر ایمپلنت چقدر تاثیر خواهد داشت.
چسب دندان ايمپلنت چه مارکی خوبه؟
برندهای زیادی در بازار جهانی و ایران وجود دارند که انواع چسب دندان ايمپلنت را ارائه می‌دهند. به‌صورت کلی برندهایی همچون 3M ESPE، Ivoclar Vivadent، GC Fuji و Dentsply Sirona ازجمله شناخته‌شده‌ترین برندهای ارائه دهنده انواع چسب ایمپلنت دندان هستند.
برند های چسب دندان ایمپلنت از ویژگی‌هایی همچون باندینگ بالا، سازگاری بیولوژیکی با بافت دهان، مقاومت حرارتی و نیز دوام طولانی برخوردار هستند. در بازار ایران چسب ایمپلنت دندان ساخت سوئیس و آلمان طرفداران زیادی دارد. محصولات دندانپزشکی این کشورها دارای کیفیت بالایی بوده و امتحان خود را از تست‌های کلینیکی پس داده‌اند.
انواع چسب برای دندان ایمپلنت
چسب ایمپلنت دندان براساس معیارهایی همچون میزان دوام و مواد تشکیل‌دهنده به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود. اگر بخواهیم از منظر میزان دوام انواع چسب برای دندان ایمپلنت را بررسی کنیم، می‌توانیم این چسب‌ها را به دو دسته چسب موقت و چسب دائمی طبقه بندی کنیم. برخی از نکات پیرامون این نوع دسته‌بندی عبارتند از:
چسب موقت (Temporary Cement)
چسب ایمپلنت دندان موقت در این دسته‌بندی برای اتصالات کوتاه‌مدت و تاج‌های مدت‌دار مناسب است. با کمک این نوع چسب می‌توان بدون نیاز به تعویض یا تنظیم، به‌راحتی پروتز را از ایمپلنت جدا کرد. این نوع چسب در مواقعی کاربرد دارد که دندانپزشک می‌خواهد وضعیت لثه، قرارگیری صحیح تاج یا پاسخ بافتی بیمار را بررسی کند. در شرایطی که درمان هنوز نهایی نشده یا بیمار به تغییرات آینده نیاز خواهد داشت، استفاده از چسب موقت بهترین گزینه خواهد بود.
چسب دائمی (Permanent Cement)
چسب دائمی نیز از دیگر انواع چسب ایمپلنت دندان است. از این چسب برای فیکس کردن نهایی تاج یا بریج روی اباتمنت استفاده می‌شود. این چسب قدرت باندینگ بسیار بالایی دارد و صرفا زمانی استفاده می‌شود که امکان تغییر در آینده وجود ندارد. برای استفاده از این چسب دندانپزشک باید دقت بالایی داشته باشید زیرا پس از سفت شدن، دسترسی به پیچ اباتمنت یا تعویض پروتز بسیار دشوار خواهد بود.
دقت کنید بسته به شرایط درمانی، نوع ایمپلنت و مواد به‌کاررفته، دندانپزشک انتخاب می‌کند که از چسب دائمی استفاده کند و یا از موقت بهره ببرد.
در دیگر دسته‌بندی انواع چسب ایمپلنت دندان، این چسب‌ها را براساس مواد تشکیل دهنده به انواع چسب‌های مبتنی بر رزین، چسب‌های گلس آینومر، چسب‌های پلی کربوکسیلات و چسب فسفات روی تقسیم می‌کنند. به برخی توضیحات پیرامون این چسب‌ها دقت کنید.
چسب‌های مبتنی بر رزین (Resin-Based Cements)
چسب‌های رزینی ازجمله قوی‌ترین چسب‌ها برای اتصالات پروتزهای دندانی هستند. این چسب ایمپلنت دندان از رزین‌های اصلاح‌شده با قابلیت چسبندگی بالا به فلز، سرامیک و حتی عاج دندان ساخته می‌شود. از آنجایی که مقاومت فشاری و کششی این چسب‌ها بالا است، می‌توان از آن‌ها برای چسباندن دائمی روکش‌ها، بریج‌ها و اباتمنت‌ها روی ایمپلنت بهره برد.
چسب‌های گلس آینومر (Glass Ionomer Cements)
چسب‌های گلس آینومر از دیگر انواع چسب ایمپلنت دندان هستند. این چسب‌ها از ترکیب شیشه سیلیکات و اسید پلی‌اکریلیک ساخته می‌شود و به دلیل آزادسازی فلوراید، از پوسیدگی‌های ثانویه در اطراف دندان یا ایمپلنت جلوگیری می‌کنند. چسبندگی چسب‌های گلس آینومر متوسط بوده و دارای خاصیت ضدباکتری هستند.
با اینکه استحکام مکانیکی این چسب‌ها نسبت به چسب‌های رزینی پایین‌تر است، اما برای کاربردهای خاص مانند اتصال روکش‌های موقت، روکش‌های دائمی کم‌فشار یا در بیماران مستعد پوسیدگی کاربرد خواهند داشت.
چسب‌های پلی کربوکسیلات (Polycarboxylate Cements)
چسب‌های پلی کربوکسیلات از قدیمی‌ترین انواع چسب ایمپلنت دندان در دندانپزشکی هستند که به دلیل سازگاری بالای بافتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این چسب‌ها از نظر قدرت چسبندگی نسبتا پایین هستند، اما با بافت لثه سازگاری دارند. ازاین‌رو می‌توان از آن‌ها برای بیماران مستعد حساسیت بهره برد. چسب‌های پلی کربوکسیلات زمانی استفاده می‌شود که دندانپزشک بخواهد فشار کمی به ساختار دندان یا ایمپلنت وارد کند.
چسب فسفات روی (Zinc Phosphate Cement)
چسب فسفات روی ازجمله نخستین چسب‌هایی است که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار گرفت. این چسب ایمپلنت دندان از ترکیب اکسید روی و اسید فسفریک ساخته می‌شود و از استحکام فشاری بالایی برخوردار است. با وجود نبود چسبندگی شیمیایی قوی، این چسب به خوبی با روکش‌های فلزی و بعضی از انواع تاج‌ها ترکیب می‌شود.
اگرچه امروزه به جای این چسب ایمپلنت دندان از انواع مدرن آن استفاده می‌شود، اما همچنان در درمان‌های خاص، کاربرد زیادی دارد. اضافه کنیم این چسب به دلیل اسیدی بودن ممکن است باعث تحریک پالپ دندان شود، به همین دلیل استفاده از آن برای پالپ یا لثه مناسب نخواهد بود. در درمان‌های ایمپلنتی، چسب فسفات روی در شرایط موقتی یا برای اتصال روکش‌های فلزی ساده کاربرد خواهد داشت.
بهترین چسب ایمپلنت
بهترین چسب ایمپلنت دندان باید دارای ویژگی‌های مشخصی باشد تا بتواند عملکرد مطمئن، ایمن و طولانی‌مدت در دهان بیمار داشته باشد. از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های چسب دندان ایمپلنت، قدرت چسبندگی است تا بتواند در سطوح مختلف همچون فلز عملکرد مناسبی داشته باشد.
علاوه بر قدرت چسبندگی لازم است چسب ایمپلنت دندان با فشارهای جویدن، دمای متغیر دهان و رطوبت دائمی بزاق هماهنگی پیدا کند؛ بدون آن که خاصیت خود را از دست بدهد یا دچار تجزیه شود. زیست‌سازگاری نیز از دیگر معیارهای انتخاب بهترین چسب ایمپلنت است. این امر به این معناست که چسب نباید باعث تحریک لثه، ایجاد حساسیت یا واکنش‌های التهابی در بافت‌های اطراف ایمپلنت شود.
علاوه بر موارد بیان شده، راحتی کار با چسب ایمپلنت دندان نیز اهمیت زیادی دارد. چسب‌هایی که دارای زمان گیرش مناسب، قابلیت تنظیم و کاربرد ساده هستند، روند درمان را دقیق‌تر می‌کنند. برای انتخاب بهترین چسب ایمپلنت، دندانپزشک به مواردی همچون نوع سیستم ایمپلنت استفاده‌شده، محل قرارگیری ایمپلنت، وضعیت بهداشت دهان بیمار و … توجه می‌کند.
بهترین چسب مخصوص ایمپلنت
همانطور که پیش‌تر نیز بیان شد، برای انتخاب بهترین چسب ایمپلنت دندان دندانپزشک موارد متعددی را در نظر می‌گیرد و مطابق با آن چسب مخصوص ایمپلنت را انتخاب می‌کند. برای مثال برای نواحی جلویی دهان که در آن‌ها زیبایی اهمیت زیادی دارد، استفاده از چسب‌های رزینی شفاف در اولویت خواهد بود. این چسب‌ها نه تنها استحکام خوبی دارند بلکه از نظر رنگ نیز با مواد سرامیکی و زیرکونیومی سازگاری مناسبی دارند.
در نواحی عقب دهان که فشار جویدن بیشتر است و ظاهر اهمیت کمتری دارد، از چسب‌های گلس آینومر یا چسب‌های دوگانه (نوری-شیمیایی) استفاده می‌شود. این امر ماندگاری و عملکرد مکانیکی چسب ایمپلنت دندان را تضمین می‌کند. انتخاب چسب مخصوص ایمپلنت به محل و کاربرد پروتز وابسته است و توسط متخصص بر اساس نیاز هر بیمار انتخاب می‌شود.
قیمت چسب ایمپلنت دندان
قیمت چسب ایمپلنت دندان بسته به عوامل مختلفی همچون برند تولیدکننده، نوع چسب، حجم بسته‌بندی، کشور سازنده و محل خرید متفاوت است. چسب‌های موقت ایرانی قیمت مقرون‌به‌صرفه‌تری دارند و برای استفاده در درمان‌های کوتاه‌مدت یا روکش‌های موقت مناسب هستند. در مقابل، چسب‌های دائمی یا رزینی که ساخت شرکت‌های مطرحی مانند 3M، Ivoclar، GC یا Dentsply Sirona هستند، وارداتی بوده و قیمت بالاتری دارند. قیمت چسب‌های رزینی دائمی ممکن است از 1.5 تا 4 میلیون تومان در بازار ایران متغیر باشد.
دقت کنید در بسیاری از کلینیک‌های دندانپزشکی، هزینه چسب ایمپلنت دندان در قالب هزینه نهایی پروتز یا تاج ایمپلنت محاسبه می‌شود و به‌صورت جداگانه به بیمار اعلام نمی‌گردد. البته در برخی از درمان‌های خاص، پزشک از چسب خاصی استفاده می‌کند که هزینه آن جداگانه دریافت می‌شود.
چسب ایمپلنت دندان از اجزای کلیدی ایمپلنت دندان است که می‌تواند باعث افزایش طول عمر آن شود. بهتر است انتخاب نوع و برند چسب، قیمت خرید و نحوه استفاده از آن با دقت انجام شود. چسب‌هایی مانند Ivoclar، Fuji و Dentsply Sirona از برندهای معتبر جهانی هستند و با سیستم‌هایی درمانی همچون ایمپلنت سوئیسی نئودنت سازگاری بالایی دارند. اگر برای درمان دندان‌های خود به دنبال بهترین نتیجه و بیشترین ماندگاری هستید، حتما از دندانپزشک درباره نوع چسب استفاده‌شده سوال کنید.
