ایمپلنت دندان برای کودکان

اگرچه از دست رفتن دندان اصلی در بزرگسالان و افراد کهنسال بیشتر رایج است، اما در برخی شرایط ممکن است کودکان و نوجوانان نیز دندان ‌های اصلی خود را از دست داده و نیاز به یک جایگزین داشته باشند. ایمپلنت دندان برای کودکان در این شرایط و با الزامات خاصی لازم می‌شود.

ما در این مقاله اطلاعات لازم درباره ایمپلنت دندان کودکان و قیمت ایمپلنت برای کودکان را ارائه کرده‌ ایم.

دلایل از دست‌ رفتن دندان کودکان

از دست دادن دندان در کودکان ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. دلایل رایج شامل موارد زیر هستند.

• ضربه: تصادفات، زمین خوردن یا آسیب های ورزشی می تواند منجر به از دست دادن دندان های شیری یا دائمی در کودکان شود.
• مشکلات مادرزادی: برخی از کودکان ممکن است با مشکلاتی به دنیا بیایند که بر رشد دندان تأثیر می گذارد؛ مانند دیسپلازی اکتودرم، که سبب می‌شود دندان ها از بین رفته یا ضعیف شوند. هیپودنشیا مادرزادی (Congenital hypodontia) نیز مشکل دیگری است که به نام آژنزیس دندان (tooth agenesis) نیز شناخته می‌شود و در آن یک یا چند دندان دائمی رشد نمی کنند.
• پوسیدگی شدید دندان: در صورت عدم درمان، پوسیدگی پیشرفته دندان می تواند منجر به از دست دادن دندان های شیری یا دائمی در کودکان شود.
• مشکلات ارتودنسی: در برخی از درمان های ارتودنسی، ممکن است نیاز به کشیدن دندان ها برای ایجاد فضا یا اصلاح مسائل مربوط به ارتودنسی باشد. اگرچه معمولا بعید است، اما گاهی لازم است دندان از دست رفته جایگزین شود.
• عوامل ژنتیکی: برخی از کودکان ممکن است بیماری‌ های ژنتیکی را به ارث ببرند که آنها را مستعد از دست دادن یا بدشکلی دندان کند. مشکلاتی مانند amelogenesis imperfecta یا dentinogenesis imperfecta می تواند منجر به ضعیف شدن یا بدشکل شدن دندان ها شود.

در همه این موارد، نیاز به ایمپلنت دندان در کودکان باید توسط دندانپزشک اطفال یا متخصص دندانپزشکی کودکان به دقت ارزیابی شود.

دلایل چالش برانگیز بودن ایمپلنت دندان برای کودکان

از آنجایی که ایمپلنت های دندانی فواید بسیار زیادی دارند و تنها گزینه جایگزینی کامل دندان از نظر ساختاری هستند، برخی از والدین ممکن است تمایل داشته باشند که این گزینه درمانی را برای کودک خود بعد از از دست دادن دندان دائمی بررسی کنند. با این حال، ایمپلنت دندان برای کودکان، دارای چالش هایی است که انجام آن را تنها پس از رشد کامل فک امکان پذیر می کند.

ایمپلنت دندان در اطفال می تواند مشکل ساز باشد؛ زیرا فک کودک بر خلاف بزرگسالان هنوز در حال رشد و تکامل است. این روند رشد، تا اواخر نوجوانی ادامه دارد. اگر یک کودک ایمپلنت دریافت کند، به احتمال زیاد با رشد فک، ایمپلنت از موقعیت خود خارج شده که به نوبه خود می تواند روی موقعیت دندان های دیگر تأثیر بگذارد. اگر ریشه ایمپلنت به دلیل رشد استخوان فک جابجا شود، دندان متصل به آن نیز جابجا می‌شود. جابجایی دندان ها می تواند باعث ایجاد «مال اکلوژن» (malocclusion) شود، وضعیتی که در آن دندان های بالایی به درستی با دندان های پایین تراز نمی شوند. این عارضه می تواند منجر به مشکلات متعددی شود و در نهایت نیاز به صاف کردن دندان ها دارند.

در موارد نادر، ایمپلنت دندان ممکن است با رعایت نکات مهم ایمپلنت برای کودکان به عنوان بخشی از یک برنامه درمان ارتودنسی در نظر گرفته شود. برای این بیماران، دندانپزشک و متخصص ارتودنسی برای تعیین زمان کاشت ایمپلنت و رسیدن به اهداف با هم همکاری می کنند.

سن تجویز ایمپلنت دندان برای کودکان

استخوان فک کودک معمولاً به اندازه کافی بالغ نیست که بتواند ایمپلنت را تحمل کند. استخوان های کودک هنوز در حال رشد هستند، فرآیندی که 16 تا 18 سال طول می کشد.

یک کودک 11-12 ساله هنوز مراحل رشد را به شکل کامل طی نکرده است. به همین دلیل نیز استخوان فک او نرم و انعطاف پذیر است. اگرچه این نرمی برای قرار دادن بریس و ارتودنسی یک مزیت محسوب می شود، اما برای قرار دادن ایمپلنت یک ویژگی نامطلوب است.

به طور کلی کلینیک آرامش همانند سایر مراجع دندانپزشکی توصیه می‌کند که ایمپلنت دندان برای کودکان تا سال های پایانی نوجوانی یا در صورت امکان اوایل بیست سالگی به تعویق بیفتد (حداقل 18 سال). اگر دندان از دست رفته مشکل جویدن، مشکل تکلم یا مشکل اعتماد به نفس ایجاد کند، دندانپزشک ممکن است جایگزین های متحرکی را که در ادامه مقاله به آنها اشاره می کنیم، تجویز کند.

بهترین کلینیک دندانپزشکی در پاسداران

روش های جایگزینی دندان از دست رفته در کودکان

با توجه به اینکه تا اواخر دوره نوجوانی و آغاز جوانی امکان ایمپلنت دندان برای کودکان وجود ندارد، دندانپزشکان معمولا روش های جایگزین زیر را توصیه می کنند.

پروتزهای جزئی متحرک (Removable Partial Dentures)

پروتزهای جزئی متحرک یا RPD ها لوازم دندانپزشکی سفارشی هستند که جایگزین دندان های از دست رفته بوده و قابل جابجایی هستند. آنها از دندان‌ های مصنوعی متصل به پایه‌ای به رنگ لثه ساخته شده‌ اند و توسط گیره‌هایی که به دندان‌های طبیعی باقی‌مانده وصل شده‌اند پشتیبانی می‌ شوند.

RPD می تواند راه حل موثری برای کودکانی باشد که دارای چندین دندان از دست رفته در کنار هم هستند. اگرچه این روش برخلاف ایمپلنت دندان برای کودکان دائمی نیست، اما می تواند کمک زیادی به حل مشکل کند.

فواید RPD

• غیر تهاجمی: RPD ها برای نصب نیازی به جراحی ندارند.
• قیمت مناسب: RPD ها عموماً مقرون به صرفه تر از ایمپلنت های دندانی هستند.
• برگشت پذیر: RPD ها را می توان به راحتی با رشد و تکامل دهان کودک تنظیم یا جایگزین کرد.

ملاحظات RPD

• نگهداری: رعایت بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از تجمع پلاک و حفظ سلامت دندان های طبیعی باقی مانده، ضروری است.
• راحتی: برخی از کودکان ممکن است RPD ها را ناراحت کننده یا دست و پا گیر بدانند؛ به ویژه در هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن.
• نیاز به تنظیمات: RPD ممکن است نیاز به تنظیمات دوره ای توسط دندانپزشک داشته باشد تا با فرم رشد یافته دهان کودک، هماهنگ شود.

بریج های ثابت دندانی (Fixed Dental Bridges)

بریج های ثابت دندانی ابزارهای پروتزی هستند که با لنگر کردن دندان های مصنوعی (پونتیک) به دندان های طبیعی مجاور، جایگزین دندان های از دست رفته می شوند. بریج ها می توانند گزینه مناسبی برای کودکانِ دارای یک یا چند دندان از دست رفته باشند. این روش زمانی قابل استفاده است که دندان های مجاور سالم و به اندازه کافی قوی باشند تا بتوانند لنگر را تحمل کرده و از ترمیم حمایت کنند.

مزیا:

• پایداری: بریج های ثابت به طور ایمن به دندان های طبیعی مجاور متصل می شوند و ثبات و عملکردی مشابه دندان های طبیعی را ایجاد می کنند.
• ظاهر زیبا: بریج ها را می توان به گونه ای سفارشی کرد که با رنگ، شکل و اندازه دندان های طبیعی اطراف مطابقت داشته باشد و لبخندی طبیعی ایجاد کنند. ظاهر آنها دقیقا مشابه با ایمپلنت دندان برای کودکان است.
• حفظ دندان های مجاور: بریج ها می توانند به جلوگیری از جابجایی دندان های مجاور و حفظ تراز مناسب آنها کمک کنند.

ملاحظات

• آماده ‌سازی دندان‌های مجاور: فرآیند قرار دادن بریج شامل آماده‌سازی دندان ‌های طبیعی مجاور با برداشتن مقداری مینا برای قرار گرفتن روکش‌های دندانی است که ممکن است برای کودکان با دندان‌های سالم ایده‌آل نباشد.
• طول عمر: برخلاف ایمپلنت دندان، برای کودکان پل ها طول عمر محدودی دارند و ممکن است نیاز به تعویض دوره ای داشته باشند، به خصوص در کودکان در حال رشد.
• نگهداری: بهداشت دهان و دندان مناسب برای جلوگیری از پوسیدگی و بیماری لثه اطراف بریج و حفظ سلامت دندان های نگهدارنده و بافت های اطراف آن بسیار مهم است.

بستن فضای ارتودنسی (Orthodontic Space Closure)

بستن فضای ارتودنسی شامل استفاده از درمان های ارتودنسی مانند بریس ها یا الاینرها برای جابجایی دندان های مجاور به داخل فضای دندان از دست رفته است. با بستن فضا به روش ارتودنسی می توان از ایمپلنت دندان برای کودکان یا سایر گزینه های ترمیمی جلوگیری کرد.

فواید

• غیر تهاجمی: درمان ارتودنسی شامل جراحی یا تغییر دندان های سالم نمی شود.
• حرکت طبیعی دندان: بسته شدن فضای ارتودنسی می تواند با حرکت دندان های مجاور به داخل فضا، تراز و عملکرد طبیعی دندان را حفظ کند.
• راه حل طولانی مدت: بستن فضا به روش ارتودنسی می تواند به حفظ اکلوژن مناسب و کاهش خطر مشکلات دندانی در آینده کمک کند.

ملاحظات

• مدت زمان درمان: بسته شدن فضای ارتودنسی بسته به پیچیدگی شرایط و حرکت مورد نیاز ممکن است به یک دوره درمانی طولانی نیاز داشته باشد.
• نیاز به تبعیت کودک: برای درمان موفقیت آمیز ارتودنسی نیاز است کودک از بریس یا الاینر استفاده کرده و از دستورالعمل های ارتودنتیست کاملا پیروی کند؛ در غیر این صورت درمان به اندازه کافی مفید نخواهد بود.
• نیاز به نگهدارنده: ممکن است پس از درمان ارتودنسی برای جلوگیری از عود و حفظ نتایج طولانی مدت، نگهدارنده ها لازم باشند.

نگهدارنده فضا (Space Maintainers)

نگهدارنده های فضا از جمله وسایل دندانپزشکی هستند که برای حفظ فضای باقی مانده از دندان شیری که زودتر از موعد از دست رفته تا زمانی که دندان دائمی بیرون بیاید، استفاده می شود. این ابزار به جلوگیری از جابجایی دندان های مجاور به فضای خالی و حفظ تراز مناسب برای رویش آینده دندان اصلی کمک می کنند.

فواید

• از ناهماهنگی جلوگیری می کند: نگهدارنده فضا با حفظ فضای رویش دندان دائمی به جلوگیری از شلوغی و مال اکلوژن دندان کمک می کند.
• رشد طبیعی را تسهیل می کند: با حفظ فاصله مناسب، فضاساز ها از الگوی رویش طبیعی دندان های دائمی حمایت می کنند و رشد سالم فک را تقویت می کنند.
• حداقل تهاجم: نگهدارنده های فضا معمولاً حداقل تهاجم را داشته و برای قرار دادن نیازی به جراحی ندارند.

ملاحظات

نگهداری: بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از تجمع پلاک در اطراف نگهدارنده فضا و کاهش خطر پوسیدگی یا بیماری لثه ضروری است.

تنظیمات دوره ای: نگهدارنده فضا ممکن است نیاز به تنظیمات دوره ای توسط دندانپزشک داشته باشند، زیرا رشد دهان کودک ادامه دارد.

سخن آخر

ایمپلنت برای کودکان، معمولا تا سن کامل شدن رشد انجام نمی شود. در عوض، دندانپزشک از روش های جایگزین برای پر کردن فضای خالی تا رسیدن زمان مناسب استفاده می کند. همچنین ممکن است استفاده از برخی از روش های جایگزین مانند پر کردن فضای خالی نیاز به ایمپلنت برای کودکان را در آینده از بین ببرد.

سوالات و جواب های رایج برای ایمپلنت برای کودکان

در این قسمت از مقاله، سوالات رایج درباره ایمپلنت برای کودکان را مطرح کرده و به آنها پاسخ می دهیم.

سوال: هزینه ایمپلنت کودکان 1403 چقدر است؟

پاسخ: هزینه ایمپلنت کودکان 1403 با هزینه ایمپلنت برای بزرگسالان تفاوتی ندارد. اما نکته مهم این است که ایمپلنت برای کودکان تا اوایل سنین بزرگسالی (هجده سال) انجام نمی‌ شود. قیمت ایمپلنت به مواردی مانند برند انتخابی، نوع ایمپلنت، کیفیت آن، نوع کلینیک و اقدامات اضافی مورد نیار (مانند پیوند استخوان و لیفت سینوس) وابسته است.

سوال: آیا می ‌توان برای کودک دبستانی ایمپلنت گذاشت؟

پاسخ: خیر؛ اگرچه ایمپلنت دندان یک استاندارد طلایی برای جایگزینی دندان های از دست رفته است، اما به دلیل رشد فک کودک، امکان کارگذاشتن ایمپلنت تا قبل از سن 18 سالگی وجود ندارد. اگر رشد فک در هجده سالگی کامل نشده باشد، برخی از دندانپزشکان جایگزاری ایمپلنت را تا سن بیست سالگی به تعویق می اندازند.

سوال: آیا دندان از دست رفته در کودکان نیاز به ترمیم دارد؟

پاسخ: بله؛ اگرچه ایمپلنت دندان در کودکی توصیه نمی شود، اما لازم است برای به حداقل رساندن عوارض، کودک تحت نظر یک متخصص دندانپزشکی اطفال باشد. عدم رسیدگی به دندان از دست رفته، می تواند سبب جابجایی بقیه دندان ها و راه یافتن آنها به فضای خالی شود. این مشکل بایت را تغییر داده و تناسب فک بالا و پایین را از ببن می برد. متخصص معمولا از روش های موقتی برای پر کردن جای دندان افتاده استفاده می کند تا هم ظاهر آن طبیعی شده و هم عملکرد درستی داشته باشد.

سوال: مراقبت های ایمپلنت برای کودکان چیست؟

پاسخ: ایمپلنت برای کودکان تا سنین بزرگسالی انجام نمی شود؛ اما جایگزین هایی که برای آن در نظر گرفته می‌شود (مانند بریج) حتی بیشتر از ایمپلنت نیاز به مراقبت دارند. لازم است کودک با مسواک زدن مداوم و استفاده از نخ دندان، جایگزین های موقت را تمیز نگه داشته و مانع از تجمع پلاک و عفونت لثه گردد.

سوال: ایمپلنت برای کودکان از چه سنی انجام می شود؟

پاسخ: ایمپلنت برای کودکان از انتهای دوره نوجوانی (پایان 18 سالگی) انجام می شود؛ اما ممکن است لازم باشد تا بیست سالگی به تعویق بیفتد.