آیا ایمپلنت باعث سرطان می‌شود؟ آیا عمل جراحی ایمپلنت بر روی سلول‌ها تاثیر منفی می‌گذارد و موجب بروز سرطان می‌شود؟ این سوالی است که ذهن بیشتر افرادی را که ایمپلنت کاشته‌اند و یا قصد دارند این عمل را انجام دهند درگیر کرده است.

بسیاری از متخصصان ایمپلنت و دندانپزشکان معتقد هستند که کاشت ایمپلنت موجب ابتلا به سرطان نمی‌شود اما هنوز هستند افرادی که از ابتلا به سرطان دهان یا کارسینومای دهان هراس دارند. در این مقاله می‌خواهیم بررسی کنیم که آیا کاشت ایمپلنت موجب بروز سرطان می‌شود یا خیر. با ما همراه باشید.

کارسینومای دهان چه نوع سرطانی است؟

بیماری کارسینوما نوعی رشد بدخیم سلول‌های میانی و سطحی اندام‌های بدن از جمله لثه و بافت دهان می‌باشد که در بیشتر موارد افرادی که دخانیات مصرف می‌کنند به این نوع از سرطان مبتلا می‌شوند. در برخی از افراد نیز به دلیل سابقه ژنتیکی یا ابتلا به انواع بیماری دهان و دندان و وجود عفونت در دهان و لثه و سبک زندگی نادرست ممکن است این بیماری بروز کند. استفاده از برخی داروهای شیمیایی نیز زمینه ساز ابتلا به این بیماری محسوب می‌شوند. سلول‌های سرطانی بر روی زبان، اطراف لثه و داخل لب‌ها ایجاد می‌شوند.

به دلیل اینکه سلول‌های بافت‌های نرم دهان و لثه و سلول‌های میانی پوست طی عمل کاشت ایمپلنت درگیر هستند، فرد نگران این است که این جراحی بر روی سلول‌ها تاثیر نامطلوبی داشته باشد و موجب بروز بیماری کارسینومای دهان شود. آیا حقیقتا کاشت ایمپلنت موجب ابتلا به سرطان دهان می‌شود؟

بر اساس تحقیقاتی که در این خصوص انجام شده است بیشتری آمار افراد مبتلا به کارسینومای دهان افرادی هستند که سابقه مصرف دخانیات داشته‌اند و یا در حال مصرف هستند. می‌توان گفت بیش از 90 درصد از افراد مبتلا به کارسینوما را همین افراد تشکیل می‌دهند. این بیماری علائم مشخصی ندارد و اگر بیمار خوش شانس باشد و بیماری وی زود تشخیص داده شود می‌توان با استفاده از روش‌های نوین پزشکی بیماری وی قابل درمان خواهد بود.

اما تاکنون بیماری که به دلیل انجام عمل کاشت ایمپلنت دندان به کارسینومای دهان مبتلا شده باشد ثبت نشده است. بنابراین می‌توان گفت که این باور غلط است که عمل کاشت ایمپلنت موجب بروز بیماری کارسینوما می‌شود.

دلیل التهاب لثه پس از کاشت ایمپلنت

پس از اینکه عمل کاشت ایمپلنت انجام شد تا مدتی ملتهب بودن لثه امری طبیعی است و نباید با کارسینوما دهان اشتباه گرفته شود. التهاب لثه به معنی تورم بافت نرم اطراف دندان و تحریک پذیر بودن آن است و بسیاری از افراد این علائم را ناشی از ابتلا به کارسینوما دهان می‌دانند. التهاب لثه نباید با کارسینوما دهان اشتباه گرفته شود، همچنین کارسینوما دهان نیز نباید با تصور این که التهاب لثه رخ داده است نادیده گرفته شود. برای اینکه مشخص شود فرد به کارسینوما مبتلا شده است یا خیر، نیاز است که آزمایش‌های غربالگری انجام شود و علت ملتهب بودن لثه مشخص شود. اما اگر پس از کاشت ایمپلنت لثه‌ها متورم باشند دلیل ابتلا به بیماری کارسینوما دهان نخواهد بود و این باور نادرست است.

چگونه مطمئن شویم که ایمپلنت دندان سرطان زا نیست؟

ایمپلنت بهترین و کم عارضه‌ترین جایگزین برای دندان‌های از دست رفته محسوب می‌شود و تا کنون هیچ فردی پس از کاشت ایمپلنت با مشکل جدی مواجه نشده است. بهترین زمان ایمپلنت بعد از کشیدن دندان بازه زمانی دو ماهه است. اگر ایمپلنت در این مدت انجام شود در مدت زمان کوتاهی ترمیم صورت می‌گیرد و درصد موفقیت ایمپلنت نیز صد درصد خواهد بود.

پایه ایمپلنت از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده است و این آلیاژ با بدن انسان سازگار می‌باشد، بنابراین هیچ مشکلی برای بدن ایجاد نمی‌کند. تا کنون گزارش نشده است که فردی به این آلیاژ حساسیت داشته باشد، در برخی از افراد نیز به دلیل ابتلا به نوعی بیماری خاص یا مصرف نوعی داروی شیمیایی ممکن است به جای ایمپلنت ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم، از ایمپلنت سرامیکی استفاده شود. اما این حالت به ندرت پیش می‌آید که فردی نتواند از ایمپلنت تیتانیومی استفاده کند.

آلیاژ تیتانیوم با استخوان انسان ادغام می‌شود و به همین دلیل درست مانند ریشه دندان در داخل استخوان فک محکم می‌شود. پایه ایمپلنت نه تنها موجب بروز کارسینومای دهان نمی‌شود، بلکه از استخوان فک حمایت می‌کند و کمک می‌کند تا سلول‌های جدیدی رشد کنند و از تحلیل رفتن آن جلوگیری می‌کند.

متخصص ایمپلنت به افرادی که دندان‌های خود را از دست داده‌اند توصیه می‌کند که پیش از آن که استخوان فک تحلیل رود و استخوان دچار تغییر شکل شود برای کاشت ایمپلنت دندان اقدام کنند. اگر دندان خرابی در دهان وجود داشته باشد و یا جای دندان بر روی لثه خالی بماند موجب آسیب دیدن لثه و پوسیده شدن سایر دندان‌ها می‌شود. در نتیجه فرد در معرض ابتلا به انواع بیماری‌های عفونی دهان و لثه قرار خواهد داشت.

کاشت ایمپلنت نوعی راه پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری‌های دهان است و می‌توان اطمینان حاصل کرد که این روش هیچ خطری برای سلامت انسان ندارد و این شایعه که ایمپلنت دندان موجب ابتلا به سرطان و بروز بیماری کارسینوما دهان می‌شود غلط است. اگر همچنان در مورد این مساله ترس دارید می‌توانید با متخصصین دندانپزشکی آرامش مشورت کنید و با خیالی آسوده عمل کاشت ایمپلنت را انجام دهید.

به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه کاشت ایمپلنت و بهترین زمان ایمپلنت بعد از کشیدن دندان به سایت دندانپزشکی آرامش مراجعه فرمائید. https://arameshdental.com/

آیا می‌توان سرطان را از عوارض ایمپلنت دانست؟

عمل کاشت ایمپلنت دندان اگر توسط متخصص با تجربه و ماهر انجام شود و از برندهای برتر جهان برای کاشت استفاده شود احتمال موفق بودن عمل کاشت ایمپلنت بسیار بالا خواهد بود. متخصص ایمپلنت پیش از آغاز جراحی شرایط بیمار را به دقت بررسی می‌کند. تراکم استخوان، سلامت عمومی فرد و بیماری‌های دهان و دندان در مرحله اول با استفاده از عکس برداری و انجام آزمایش‌های لازم بررسی می‌گردد.

ایمپلنت دندان به دلیل اینکه در عمیق‌ترین بخش استخوان فک قرار داده می‌شود و با استخوان جوش می‌خورد، عملکردی مشابه دندان طبیعی دارد و مشکلی برای فرد ایجاد نمی‌کند. در برخی از موارد ممکن است عوارضی برای فرد به وجود بیاید که متخصص ایمپلنت با بررسی علت آن، در اسرع وقت نسبت به رفع مشکل پیش آمده، اقدامات را انجام خواهد داد.

در برخی از موارد ممکن است به دلیل پائین بودن کیفیت استخوان و ابتلا به پوکی استخوان، پایه ایمپلنت به خوبی با پایه جوش نخورد. اگر پایه ایمپلنت شل باشد متخصص ایمپلنت با انجام درمان‌های لازم پایه ایمپلنت را در داخل استخوان ثابت می‌کند.

اگر به دلیل واکنش بافت لثه مشکلی برای ناحیه عمل پیش آمده باشد نیز درمان‌های لازم در جهت رفع مشکلات بیمار انجام خواهد شد. این مشکلات اگر در مراحل اولیه رفع شوند هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نخواهند کرد و در مدت زمان کوتاهی درمان می‌شوند. به همین دلیل متخصص ایمپلنت به بیمار خود توصیه می‌کند در صورت مشاهده هر گونه تغییر ظاهری در اطراف ایمپلنت با وجود التهابات غیر عادی به دندانپزشکی آرامش مراجعه کند.

علاوه بر آن برای اینکه عوارض کاشت ایمپلنت کاهش یابد و فرد در مدت زمان جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان مشکل جدی نداشته باشد، توصیه می‌کنیم تا مراجعه بعدی خود را دندانپزشکی از وارد کردن فشار زیاد بر روی ایمپلنت و خوردن غذاهای سخت خودداری کنید. پس از درمان لثه تا زمان بهبود کامل لثه و ناحیه جراحی نیز نباید بر روی دندان خود فشاری وارد کنید. اگر دندان قروچه دارید، حتی اگر خفیف باشد، حتما متخصص را در جریان قرار دهید و مراقبت‌های لازم  را به طور کامل انجام دهید.

در صورتی که فرد اصول مراقبتی را به درستی رعایت کند مشکل خاصی برای استخوان و لثه و ناحیه جراحی پیش نخواهد آمد. در نتیجه هیچ عاملی وجود نخواهد داشت که بخواهیم آن را عاملی خطر آفرین برای ابتلا به بیماری کارسینوما دهان بدانیم.

شایع‌ترین عوارض جانبی که ممکن است پس از کاشت ایمپلنت در برخی از افراد مشاهده شود عبارتند از:

• آسیب دیدن عصب: این حالت در چند ماه اول کاشت ایمپلنت رخ می‌دهد و بافت اطراف ناحیه جراحی مانند لثه و دهان دچار بی حسی موقت خواهند شد. این بی حسی پس از ترمیم عصب آسیب دیده و در طول دوره نقاهت بهبود می‌یابد. در صورتی که این حالت ادامه دار بود حتما به متخصص ایمپلنت اطلاع دهید.
• آسیب دیدن بافت استخوان فک و لثه: در زمان کاشت ایمپلنت برای ایجاد حفره در استخوان فک از دریل استفاده می‌شود. در زمان استفاده از دریل ممکن است مقداری از بافت استخوان آسیب ببیند و یا لثه زخمی شود. اما این آسیب دیدگی یک الی دو ماه پس از کاشت ایمپلنت ترمیم می‌شوند.
• جدا شدن بافت لثه از اطراف ایمپلنت: یکی از مهمترین عوارضی که در برخی از افراد ممکن است مشاهده شود و در صورت عدم رسیدگی و درمان به موقع موجب شکست عمل ایمپلنت شود، جدا شدن بافت لثه در نواحی اطراف ایمپلنت است. در صورتی که این مشکل در زمان مناسب رفع شود و لثه مجدد در اطراف ایمپلنت بخیه زده شود، می‌توان از آسیب دیدن ایمپلنت جلوگیری کرد. به همین دلیل توصیه می‌شود، هر زمان مشکلی در اطراف ایمپلنت و در لثه مشاهده نمودید حتما به متخصص ایمپلنت اطلاع دهید.
• ایجاد جراحت در ناحیه عمل: در صورتی که ایمپلنت با استخوان به طور کامل جوش نخورده باشد و عمل موفقیت آمیز نباشد ممکن است ایمپلنت حرکت کند و جراحتی در لثه یا استخوان ایجاد کند. در این صورت نیاز است که یا پیوند استخوان انجام شود و استخوان ترمیم شود و یا جراحی ترمیمی لثه انجام شود.
• خونریزی بیش از حد: در برخی از افراد به دلیل شرایط عمومی بدن و یا مصرف برخی از داروها ممکن است خونریزی پس از عمل کاشت ایمپلنت تا مدت طولانی ادامه داشته باشد. اگر این خونریزی با راهکارهای اولیه متوقف نشود باید حتما نزد متخصص ایمپلنت مراجعه شود و درمان‌های اصولی انجام شود.
• خونمردگی در اطراف ایمپلنت و تورم لثه: یکی از شایع‌ترین عوارض پس از انجام عمل کاشت ایمپلنت متورم شدن لثه و ایجاد خونمردگی در اطراف ناحیه جراحی است. این عوارض در هفته‌های اول از به طور طبیعی از بین می‌روند اما اگر ادامه دار باشند و برای فرد ایجاد ناراحتی و درد کنند باید سریعا به متخصص ایمپلنت اطلاع داده شود و در صورت نیاز از داروی مناسب برای ترمیم و درمان ناحیه متورم استفاده نمود.

هیچ یک از عوارض ذکر  شده را نمی‌توان علتی برای شروع بیماری کارسینوما دهان دانست. این عوارض به طور طبیعی در برخی از افراد رخ می‌دهد و ممکن است شدت آن در هر فرد متفاوت باشد. اما دلیل ابتلا به سرطان دهان و نشانه کارسینوما نخواهد بود.

ایمپلنت برای چه افرادی مناسب است؟

پیش از آنکه متخصص ایمپلنت بخواهد برنامه ریزی لازم برای کاشت ایمپلنت را انجام دهد ابتدا شرایط بیمار و امکان انجام جراحی را بررسی می‌کند. برای بررسی ابتدا معاینات بالینی انجام می‌شود و وضعیت دندان‌ها و سلامت دهان فرد به دقت بررسی می‌شود. سپس با استفاده از عکس رادیولوژی وضعیت استخوان و ریشه دندان‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. اگر متخصص تشخیص دهد که فرد نمی‌تواند ایمپلنت انجام دهد باید به دنبال روشی دیگر برای جایگزین کردن دندان بود.

ایمپلنت دندان برای افرادی که تمام دندان‌های خود را از دست داده‌اند و مدتی است از دندان مصنوعی استفاده می‌کنند بهترین انتخاب است. دندان مصنوعی به طور ثابت در دهان قرار نمی‌گیرد و به همین دلیل در زمان جویدن غذا و در زمان صحبت کردن ممکن است مشکلاتی را برای فرد پیش آورد. با استفاده از ایمپلنت فرد می‌تواند دندان‌هایی به زیبایی و مقاومت دندان‌های طبیعی خود داشته باشد و از مزایای آن بهره مند شود.

همچنین افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند نیز می‌توانند از این روش برای جایگزین کردن دندان از دست رفته خود استفاده کنند. در برخی از شرایط که دندان آسیب دیده دیگر قابل ترمیم نیست نیز متخصص به فرد توصیه می‌کند از روش ایمپلنت فوری استفاده کند و پس از اینکه دندان خود را کشید برای کاشت ایمپلنت اقدام کند. بهترین زمان ایمپلنت بعد از کشیدن دندان از زمان کشیده شدن تا دو ماه پس از آن می‌باشد. پس از آن استخوان ترمیم می‌شود و دیگر نمی‌توان از روش ایمپلنت فوری استفاده کرد. مزیت استفاده از این روش کوتاه بودن دوره درمان است.

کاشت ایمپلنت دندان برای افرادی که مشکلات مادرزادی دارند و دندان‌هایی بد شکل یا نامرتب دارند نیز کاربرد دارد. در برخی از موارد نیز به دلیل مشکلات ژنتیکی پس از اینکه دندان شیری افتاد، هیچ دندان دائمی در جای آن رشد نمی‌کند. در این حالت فرد دندان دائمی ندارد و بهترین کار استفاده از ایمپلنت است. ایمپلنت ظاهری بسیار طبیعی دارد و به دلیل نحوه کاشت عملکردی شبیه به دندان دارد.

چه افرادی نمی‌توانند از ایمپلنت استفاده کنند؟

ایمپلنت یک روش جایگزین بی خطر است که هر فرد با هر سن می‌توان از آن استفاده کند اما این عمل برای برخی از افراد انجام نمی‌شود. افرادی که دندان پوسیده و ترمیم نشده داشته باشند نمی‌توانند از این روش استفاده کنند. زیرا دندانپزشکان تا زمانی که مطمئن باشند که دندان قابل ترمیم است هرگز دندان را نمی‌کشند و آن را با استفاده از مواد پر کننده و روکش ترمیم می‌کنند.

همچنین افرادی که به بیماری‌های فعال دهان از جمله عفونت لثه و دندان مبتلا هستند نمی‌توانند این عمل را انجام دهند. پیش از آغاز عمل باید درمان‌های لازم جهت بهبود شرایط بیمار انجام شود و در صورت بهبودی کامل عمل کاشت ایمپلنت برای وی انجام خواهد شد.

افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند نیز بنا به تشخیص متخصص ایمپلنت نمی‌توانند از این روش استفاده کنند. افرادی که دخانیات مصرف می‌کنند یا مشروبات الکلی می‌نوشند نیز تا زمانی که در حال مصرف کردن هستند نمی‌توانند ایمپلنت انجام دهند. افراد سیگاری 95 درصد از افرادی که به بیماری کارسینومای دهان مبتلا می‌شوند را تشکیل می‌دهند و به همین دلیل اگر پس از کاشت ایمپلنت به سرطان مبتلا شوند نمی‌توان علت ابتلا را کاشت ایمپلنت دانست. این افراد بدنی آسیب دیده دارند و در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

افرادی که استخوان بسیار ضعیف و شکننده دارند نیز نمی‌توانند عمل کاشت ایمپلنت را انجام دهند. اگر ضخامت استخوان به حد کافی نباشد عمل کاشت موفقیت آمیز نخواهد بود و پایه ایمپلنت در استخوان محکم نخواهد شد. برای اینکه عمل کاشت ایمپلنت موفق باشد نیاز است که استخوان محکم باشد و ارتفاع و ضخامت کافی داشته باشد.

آیا فردی که مبتلا به سرطان است می‌تواند ایمپلنت انجام دهد؟

افرادی که به بیماری سرطان مبتلا هستند و تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی هستند باید تا زمان اتمام دوره درمان صبر کنند. ایمپلنت آلیاژی است که در داخل استخوان قرار می‌گیرد و با استخوان مستقیما در ارتباط است، به همین دلیل ممکن است در طول دوره شیمی درمانی یا پرتو درمانی بدن در برابر این جسم خارجی واکنش نشان دهد و عمل کاشت ایمپلنت موفق نباشد.

متخصص ایمپلنت توصیه می‌کند که افرادی که به انواع سرطان مبتلا هستند مدتی پس از اتمام دوره درمان صبر کنند تا مواد شیمیایی به طور کامل از بدن آنها دفع شود و سپس برای کاشت ایمپلنت اقدام کنند. هر چه سلامت عمومی بدن در شرایط بهتری باشد مدت زمان بهبودی و ترمیم استخوان کوتاه‌تر خواهد بود و ایمپلنت زودتر با استخوان جوش می‌خورد.

ریسک‌های عمل کاشت ایمپلنت دندان

هر عمل جراحی ریسک‌های مختص خود را دارد و عمل کاشت ایمپلنت نیز از این قاعده مستثنی نیست. مهمترین ریسک‌های موجود در انجام عمل کاشت ایمپلنت عبارت است از:

• موفق نبودن پروسه جوش خورد پایه ایمپلنت با استخوان فک: مهمترین بخش عمل ایمپلنت مربوط به مرحله جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان است. اگر ایمپلنت به خوبی با استخوان جوش نخورده باشد در نهایت منجر به شکست عمل ایمپلنت خواهد شد. عدم استحکام پایه ایمپلنت، عدم کافی بودن تراکم استخوان و مراقبت نادرست ممکن است موجب عدم موفقیت این عمل باشد.

اگر ایمپلنت با استخوان جوش نخورد عوارضی مانند التهاب لثه و خونمردگی در اطراف ناحیه جراحی ایجاد خواهد شد. این علائم با کارسینوما دهان یا سرطان دهان شباهت دارد و به همین دلیل برخی از افراد تصور می‌کنند که ایمپلنت موجب ابتلا به کارسینوما می‌شود.

هنگامی که پایه ایمپلنت در داخل استخوان فک قرار داده می‌شود، استخوان شروع به رشد می‌کند و تا زمانی که به طور کامل پایه ایمپلنت را در بر بگیرد به رشد خود ادامه می‌دهد. در نتیجه پایه ایمپلنت همانند ریشه دندان در داخل استخوان محکم می‌شود و آماده است تا مرحله نهایی یعنی نصب تاج دائمی دندان انجام شود.

اما اگر پایه ایمپلنت به خوبی با استخوان جوش نخورده باشد، فضای خالی میان ایمپلنت و استخوان با لثه پر می‌شود و به همین دلیل لثه ملتهب می‌شود و ممکن است با درد و خونریزی همراه باشد. در این شرایط ابتدا درمان‌های لازم برای کاهش التهاب انجام می‌شود و سپس علت جوش نخوردن ایمپلنت با استخوان بررسی می‌شود.

• بروز عفونت در ناحیه عمل: از دیگر ریسک‌های ایمپلنت در هر جراحی وجود دارد، ریسک عفونت کردن ناحیه جراحی است. در مورد ایمپلنت نیز ممکن است در اطراف ناحیه جراحی تورم و زخم ایجاد شود. این علائم نباید با کارسینوما دهان اشتباه گرفته شود. اگر سیستم ایمنی فرد ضعیف باشد این عفونت در بدن وی رخ می‌دهد که با استفاده از دارو قابل درمان است. اگر عفونت کنترل نشود در نهایت به شکست خوردن عمل کاشت ایمپلنت منجر خواهد شد. به همین دلیل در صورت مشاهده هر گونه تورم یا خونریزی و درد غیر طبیعی باید به متخصص ایمپلنت مراجعه شود.

• لق شدن پایه ایمپلنت در استخوان: اگر ایمپلنت پس از اتمام دوره ترمیم لق شده باشد به این معنی است که استخوان استحکام کافی برای حمایت از ایمپلنت را ندارد و نیاز است که درمان‌های مورد نیاز انجام شود. اگر ایمپلنت لق شود فاصله‌ای میان ایمپلنت و تاج دندان مشاهده می‌شود که ظاهر زیبایی نخواهد داشت. دلیل لق شدن ایمپلنت عدم رعایت اصول مراقبتی در دوره جوش خوردن ایمپلنت با استخوان است. اگر در این مدت از غذاهای سفت استفاده شود و بهداشت دهان و دندان به خوبی رعایت نشود، ایمپلنت به خوبی با استخوان جوش نمی‌خورد و پس از مدتی لق می‌شود.

• ترک خوردن تاج ایمپلنت: تاج ایمپلنت از مواد سرامیکی ساخته می‌شوند و بسیار محکم هستند اما اگر بنا به دلایل مختلف تاج دندان ترک بردارد یا بشکند نیاز است که یا تاج عوض شود و یا ایمپلنت به طور کامل تعویض گردد. بنا به شرایط پیش آمده ممکن است تنها با تعویض تاج دندان بتوان مشکل را حل کرد، اما در برخی از شرایط که استخوان فک آسیب دیده باشد باید ایمپلنت به طور کامل عوض شود.